با شهروندان

قصه از مردی روشن‌دل و پاک‌اندیش است
کار او مهر خداوند به دل‌ها ریش است

او که با همت خود جاده‌ی امید گشود
شهر را بار دگر، رونق دیرینه فزود

جرجانی است، جرجانی است، جرجانی

پارک شهرم ز صفای عملش زیبا شد
رود و گلزار ز جان‌بازی او پیدا شد

کار او لطف خدا بود که به ما ارزانی است
نام او سبز بماند که بلند ایرانی است

در دل هر ره و جوی، همت او نقش زده
شهر ما را به نسیم عملش عشق زده

جرجانی است، جرجانی است، جرجانی

هرکجا هست، در آن شور بهاران جاری است
هر قدم مهر خدا در ره او دلداری است

عشق در جوهره‌ی نام بزرگش پیداست
نور امید به همت‌زده‌ی او برپاست

او که در سایه‌ی توفیق خدا ره می‌پوید
همچو سرو است که تا دشت و دمن می‌رویَد

جرجانی است، جرجانی است، جرجانی

گر بپرسی ز خرد، چشمه‌ی تدبیر کجاست؟
هر جوابی که دهد، نام بلندش پیداست

ریشه از خاک وطن دارد و بذر ایمان
شهر ما شاد ز الطاف دل او، هر میدان

او که از خویش گذر کرد و به مردم پیوست
هر قدم، قصه‌ی خوبی ز دلش برجاست

جرجانی است، جرجانی است، جرجانی
نام او لطف خدا، جان جهان، ایرانی